Verslag van de Ierlandreis van de FloraShantys,
georganiseerd door Reisbureau Lafaille – Ringersma.
Woensdag 1 mei: Eindelijk was het dan zover, het grote avontuur naar Ierland ging beginnen! Vroeg uit de veren en op naar Focus, waarvandaan wij met acht auto’s vertrokken naar Schiphol. Onderweg geen files, dus mooi op tijd daar aangekomen en de auto’s geparkeerd op P3, een gigantisch parkeerterrein. Alle parkeerstraten staan aangegeven met borden, met nummers erop. Even een foto gemaakt, zodat wij op de terugreis niet naar onze auto hoefden te zoeken. Met zijn allen in de bus naar de vertrekhal en door naar de douane, die alle bagage en koorleden doorlichtte op dingen die niet door de beugel konden, uiteraard vonden zij niks! Even was er een probleempje met de accordeon, die ook als passagier geboekt was, maar na enig heen en weer gepraat werd ook dat opgelost. Dan begon het lange wachten, [wij waren een paar uren te vroeg], op ons vliegtuig van Easyjet, dat ons naar Belfast zou brengen. Slenterend door de hal viel het ons op dat de prijzen van de artikelen die te koop werden aangeboden, schrikbarend hoog waren! Eindelijk konden wij aan boord van het vliegtuig en plaatsnemen op de ons toegewezen stoelen. Met daverende motoren kozen wij het luchtruim, na ongeveer anderhalf uur kwamen wij boven Belfast aan, waar turbulentie nog voor enkele angstige momenten zorgde, vooral bij de onervaren passagiers!Buiten de aankomsthal stond John, onze chauffeur voor de komende dagen, ons al op te wachten met een bus van de firma Butlers. Na een prachtige rit arriveerden wij bij het Abbey hotel in Donegal Na ons wat opgefrist te hebben genoten wij van een heerlijke maaltijd. Na deze lange dag was iedereen wel zo’n beetje uitgeteld en zochten wij al gauw onze kamers op.
Donderdag: Na het overvloedige ontbijt liepen wij met zijn allen naar het plaatselijke kasteel alwaar wij een rondleiding kregen van een vrouwelijke gids die ons op enthousiaste wijze vertelde over de geschiedenis van het kasteel, daarbij bijgestaan door Eric die alles wat zij zei voor ons vertaalde, want het Iers is voor ons echt abacadabra! Op het eind van de rondleiding vroeg de dame of wij als besluit een lied voor haar wilden zingen, waar wij natuurlijk niet nee tegen zeiden. Het werd ‘Fries om utens”, wat de dame zo aangreep dat zij spontaan begon te huilen, nee, niet omdat ons gezang zo slecht klonk! Na afloop gingen wij in het stadje nog wat eten, waarbij koffie met gebak de voorkeur had. Een paar uurtjes later kwam de bus weer voorrijden voor een rondrit over supersmalle wegen door de Blue Stack Mountens, een indrukwekkend natuurgebied met als hoogtepunt de kliffen aldaar, die een hoogte hebben van zo’n beetje 600 meter! Boven had je een geweldig uitzicht over het Ierse land en de Atlantische Oceaan. Dat de weg omhoog niet over een strak geplaveide weg, maar over een rotspad met allemaal losse stenen ging veroorzaakte een nare valpartij bij een van onze koorleden. Gelukkig vielen de verwondingen mee en had hij na een poosje alweer de nodige praatjes! Verder ging het weer en reden wij onder andere naar Londonerry. Onze chauffeur John gaf daar een geweldige uitleg over wat er hier allemaal speelt.(ook weer vertaald door Eric) Helaas hebben de “troubles” zoals de Ieren het noemen, na jaren van vrede, weer de kop opgestoken met bomaanslagen en dergelijke. Gelukkig hebben wij hier niets van gemerkt! Dat het de mensen heel erg bezig houdt was te zien aan de vele gedenktekens en de prachtige muurschilderingen die je vooral in het centrum ziet. Na nog een poos door de overweldigende natuur te hebben gereden gingen wij weer op het hotel aan voor het avondeten. Gauw nog wat drinken in de bar en dan naar bed, want morgen gaat het gebeuren, het optreden in Leo’s Tavern!
Vrijdag: Om een uur of tien vertrokken wij via een mooie route, naar het plaatsje Gweedore, alwaar Leo’s Taverne gevestigd is. Hier oefenden wij een paar uurtjes voor het optreden s’avonds, en maakten wij tevens kennis met Noel Duggan, die op zijn zachtst gezegd een nogal suffe indruk maakte. Afijn, niet iedereen is gelijk en het oefenen ging van een leien dakje. Daarna weer in de bus naar ons tweede hotel om ons in te schrijven en om te kleden in ons FloraShanty tenue. Hup weer in de bus en terug naar Leo’s Taverne, waar het avondeten al voor ons klaar stond. Dan werd de eetzaal omgetoverd in een feestzaal en maakten wij tevens kennis met zangeres Noleen, een mooie jonge vrouw, met een stem die klonk als een zilveren klokje! Ook waren er twee zussen, die later ook een paar liedjes zouden zingen. Eerst zongen wij een half uur lang liedjes uit ons eigen repertoire, met daarbij, tot grote verrassing van het publiek, het lied Baidin Fheilimi, waarvoor wij een daverend applaus kregen! Natuurlijk maakte ook Fields of Athenry indruk, dit is zo’n beetje het tweede volkslied van Ierland. Hierna waren Noel en Noleen aan de beurt, zij zongen een paar mooie liederen vol Ierse nostalgie. De twee zussen zongen nog een schitterend duet, zo mooi, de rillingen liepen ons over de rug! Als wij later samen met Noel en Noleen het optreden voortzetten, gaat het dak er af en werd het een groot feest, dat ons nog lang zal heugen! Bij terugkomst in het hotel bleek daar ook nog een stelletje live muziek te spelen, en gingen wij door tot in de late uurtjes.
Zaterdag: Ook vandaag een indrukwekkende tour door Ierland en dan met name door een van de grootste natuurparken van Europa. De enorme leegte in dit gebied , de hoge bergen en de prachtige panorama’s die zich voor onze ogen ontrolden, deed ons alleen maar in stilte genieten. Het overtrof alles wat wij bij vorige reizen hadden gezien! Kijkend naar wat onze chauffeur John presteerde met die grote bus, hij reed met schijnbaar gemak over de smalste wegen, maakte de kortste draaien en redde zich uit de moeilijkste situaties, hier past maar één woord: respect! Bovendien kon de man ook nog heel mooi zingen, wat hij onderweg verschillende keren deed, en natuurlijk gingen die liedjes over zijn geliefde Ierland! Kortom, een bijzondere man! Onderweg hadden wij nog een kort optreden op een marktplein, dat zeer in de smaak viel bij de toehoorders! Bij aankomst in het hotel werden onze reisleiders Hans en Jan in het zonnetje gezet, vanwege het vele werk dat zij hadden verzet om deze reis tot een succes te maken. Zij ontvingen uit handen van Douwe, namens ons allen, een Ierse trommel (bodhran) Ook de managers van Noel werden hartelijk bedankt voor het uitstippelen van de route van vandaag. Hoewel wij s’avonds nog wat zouden zingen was dat niet mogelijk vanwege een communiefeest en hebben wij in een bijzaal nog wat gegeten, waarbij wij niet vergaten twee minuten stilte in acht te nemen vanwege de dodenherdenking, en zongen wij met zijn allen het Wilhelmus. Nog een paar uurtjes gezellig bij elkaar gezeten, waarna ook deze dag weer ten einde was.
Zondag: Alweer de laatste dag van onze Ierlandreis, wat gaat de tijd toch snel als je het naar je zin hebt. Na een goed ontbijt de koffers gepakt, de kamersleutel ingeleverd en de bus weer in. Omdat het vliegtuig pas s’middags vertrekt brengt chauffeur John ons via een mooie route weer naar Londonderry, alwaar nog een wandeling over de stadsmuren op het programma staat Dan komt er nog een andere eigenschap van John naar boven, hij is namelijk ook de perfecte gids, die alles af weet van de historie in dit gedeelte van Ierland Ook hier is Eric de vertaler. Het is een historie vol geweld en onderdrukking, waaronder het Ierse volk heel erg geleden heeft. Niettemin is het altijd een trots volk gebleven, dat zich door niemand de wet laat voorschrijven en altijd heeft gestreden voor hun rechten. Ook nu nog zit de haat tegen de onderdrukkers er nog diep in, maar probeert de meerderheid van de mensen dit niet met geweld, maar in onderling overleg in vrede met elkaar te regelen. Nadat wij nog wat gegeten hadden bracht John ons naar het vliegveld van Belfast. Daar namen wij afscheid van deze veelzijdige man en kreeg hij nog een bedankje in een envelop mee naar huis. Bij de douane bleek dat het allemaal niet zo soepel verliep en moesten meerdere koorleden hun bagage helemaal uitpakken en werden sommigen ook nog aan een fouillering onderworpen. Natuurlijk was er niets loos en konden wij allemaal zonder problemen in het vliegtuig plaats nemen dat ons naar Schiphol bracht. Hier namen wij afscheid van elkaar en reden wij naar Heerenveen waar wij rond middernacht arriveerden. Wij kijken terug op een prachtige reis waar wij nog lang over na zullen praten!
Hartelijke groet, séman Kobus.
—————————————————————————————————-