Zondagmorgen toen kregen wij de loods aan boord.
En we moesten vertrekken voort, ja voort.
En het windje dat waaide voor ons zeer goed.
En het water dat stond wel zeventien voet
Zo zeilden wij de haven in,
Zo zeilden wij de haven in.
En de haven van Terschelling met een volle zwier.
En dat was voor ons een groot plezier!
Negen weken lagen wij daar aan de pier
En we gingen alle nachten met de meisjes aan de zwier
Terschellinger meisjes zoet,
Terschellinger meisjes zoet.
Maar nu zijn we van onze pleziertjes beroofd
Onze trossen staan vast al op het houten hoofd
Houd de sloepen en jollen maar bij de hand
Maak de trossen maar los met een goed verstand
Zo zeilen wij de haven uit,
Zo zeilen wij de haven uit.
En ons topzeil weer in de top gezet.
Onze kluiver en brikzeil staan bij, ja bij
En ons roer dat ligt een slag al in de lij
En zo zeilen wij de haven van Terschelling voorbij.
Naar Amsterdam voorwaar
Daar komen wij weer bij elkaar.
Nu, adieu, Terschellinger meisjes zoet,
Wij verlaten u met spoed, schep goede moed!
Want wij kunnen u niet nemen mee,
Want wij gaan naar die woeste, barre zee.
Naar Doggersbank voorwaar,
Daar liggen onze scheepjes voor ons klaar.